jueves, 2 de julio de 2009

FOLIE I

Dins d'un camí,
el teu camí,
vols marcar-ho amb direcció mantinguda.
La teva vida.
La teva vida.
Vols llençar-te a tot amb força,
hi vas,
no pots,
algú t'ho impedeix.
Força, ser tu, lliure,volar,
llibertat".
Com un vaixell en una tempesta.

Intentes marcar un destí.

T'hi llences sense por.

Sense pensar. Ser lliure.

Vols volar del terra.

Vols raonar sense pensar.

Sense restriccions. Ser un mateix.

Mitjanit sola al metro.

Primera estació, començo a comptar les parades que em queden per arribar a casa després d'aquella nit llarga. Seiens buits, però m'assec al terra, rebeldía incompresa. Tot el que t'envolta no té sentit. Cada persona, fins i tot, finestres o seients, tenen una història darrera.

Segona estació, et mires al reflexe de la finestra quan ets al túnel. Així ets tu, així et veuen els altres. Amb aquell cabell fosc quasi negre desendreçat, de cua a mig fer i uns ullss que no s'aguanten oberts. Et dóna igual com et vegin, al metro et trobes de tot. Com la senyora que et mira dissimuladament o la parella que s'abraça contínuament.

Tercera estació, mires el rellotge i saps que arribaràs tard, però no anirà més ràpid a petició teva, només saps que arribaràs.

Quarta estació, penses en tot el que has pensat en aquestes tres estacions i t'agradaria saber que pensen els altres, que romiarà la persona empanada del teu costat. Arribes al destí d'aquell lloc tan pensatiu i varia.
"Mama, ja surto del metro, ara vaig."

sábado, 30 de mayo de 2009

FOLIE


Explícame esa tarde. Fue estrambótica, inesperada. Todo fue fluyendo, nada estaba pensado. Se podría decir, una tarde de locos. De locos por querer vivir sin ninguna norma.
Pasamos las horas como quien consume la ceniza de un cigarro.
Entre cafés que nos alteraban, humo que nos cegaba la vista, cojines que nos acomodaban el alma.

Disregard for my little thing.

Y me menosprecias como si no nos conociéramos, como si no hubiéramos pasado juntos, como si todo lo que hubiéramos pasado fuera una miseria. Lo peor, es que sobra el como.
No pretendo nada, los dos sabemos lo que queremos. Ahora lo dudo. Dudaba de lo que es amistad. Lo sigo dudando. Sabía que menosprecias. Ahora no lo dudo.
Menospreciar para no odiar y quitarte un peso de encima. Suena algo inmaduro por tu parte, inmaduro.

martes, 19 de mayo de 2009

"write your feelings, please"

viernes, 15 de mayo de 2009

my little thing.

No sé como decirte esto. Piensa lo que quieras, opina lo que quieras, haz lo que quieras, como hacías hasta ahora. Pero, haber, como te lo digo…No sé que palabras usar para decirte que me abraces como hacías antes, con tus brazos agarrando mi pequeño cuerpo, haciéndome sentir protegida y querida. Cógeme de la mano y aprieta, no me importa, tu fuerza hacía que estuviéramos juntos.
Y que cuando paremos de andar y nos sentemos en un banco me beses en la mejilla, solo así sabía que te tenía a mi lado. Para que tus labios besen todos los poros de mi piel y que tu lengua me humedezca. Y tu aliento me haga respirar. Y tu calor este a mi lado. Háblame, coméntame, y estaré más cerca de ti. No quiero parecer pesada, pero se hecha de menos, más que de más.
Y que cuando nos levantemos del banco, nos sincronicemos y me mires, pero mírame joder…y sabrás lo que siento, lo que siente alguien que sí se preocupa por ti, imbécil.
Juega conmigo, pero juega, no quiero perderte haciendo trampas y sin haber jugado antes.

Que con tu pasión, me protejas.
Con tu pasotismo, me despistes.
Que con tu lógica me haga sentir indecisa.

viernes, 1 de mayo de 2009

spirit.

Como aquella tarde
en que no pensé que tu y yo,
quien lo iba a decir,
tu y yo
acabaríamos juntos.
Tal pareja, no hecha tal para cual,
lo único que tenían en común
era el miedo que no podían expresar.
El miedo a quererse mucho y ser diferentes.
El miedo a perder a aquella persona
que tiene lo que a ti te falta.
El miedo del amor.

Ayúdame a olvidar
Ayúdame a no querer
Ayúdame a olvidar querer.

domingo, 19 de abril de 2009

first one

Me thought something stupid, and I fixed Laws of Heav'n
Did first create your Leader, next, free choice,
With what besides, I can't show me,
Cause all is behind my smile.

____________________________________________________________
Pot ser que aixó no duri gaire
Pot ser qe aixó sigui un passatemps
Pot ser que aixó em faci desfogar-me

Pot ser que no t'agradi
-Es que m'agrada escriure.